U Gornjoj Jošanici otkrivena spomen ploča u čast general majora Prof.dr med.Mioljuba Kičića

U Gornjoj Jošanici nadomak Blaca danas je u okviru 6.zavičajnih susreta, otkrivena spomen – ploča u čast velikog čoveka i vrhunskog medicinskog stručnjaka dr Mioljuba Kičića. Ovo je znak trajnog sećanja i čuvanja uspomene na Prof.dr Kičića postavljaju meštani Gornje Jošanice čijim meštanima je pomogao da reše veliki zdravstveni problem sa kojim su se još od doseljavanja susreli a to je gušavost.

Spomen ploču svečano je otkrila ćerka prof.dr Kičića, gospođa Mira Kičić Radivojević.

Prof.dr Mioljub Kičić rođen je 1911.godine u Vranju, a preminuo je u Beogradu 1995.godine. Medicinski fakultet završio je u Beogradu 1935.godine. Posle diplomiranja i završenog staža bio je pukovski lekar, u garnizonu u Strumici. U to vreme u garnizonima u Makedoniji veliki broj vojnika obolevo je od malarije. Dr Kičić je bio zainteresovan za naučno-istraživački rad, ispitivao je uspešnost pojedinih metoda hemijske profilakse malarije. Ovo istraživanje i dobijeni rezultati bili su od velikog praktičnog značaja, pa je taj rad nagrađen prvom nagradom na konkursu Ministarstva vojske i mornarice 1938.godine.

Na početku rata je zarobljen, tako da je godine do kraja rata proveo u logoru u Nemačkoj, najduže radeći u zarobljeničkoj bolnici kraj Minhena, baveći se, uprkos svim teškoćama, istraživanjem posledica gladovanja i među prvima u svetu uočio je supkliničke oblike gladovanja. Po povratku iz zarobljeništva i posle rata počeo je da radi u Glavnoj vojnoj bolnici u Beogradu (kasnije Vojnomedicinska akademija). Zbog svog iskustva u prepoznavanju medicinskih problema koji nastaju u logorskim uslovima, kao i uspeha koje je ostvario u lečenju i suzbijanju malarije iz predratnog perioda kada se tim problemom bavio u Makedoniji, 1952.godine dr Kičić biva poslat na tajni zadatak u zloglasni zatvor Goli otok i u to u radnu jedinicu zatvorenog tipa pod nazivom „Mermer“. Konkretan    u kojoj je ostao do penzionisanja 1980.godine. Konkretan povod je bila neobična masovna pojava kod muškaraca u logoru: atrofija testisa i rast dojki. Dr Mioljub Kičić je nakon stručne analize tog problema, kod nadležnih organa energično zahtevao da se poboljšaju uslovi života zatvorenika na Golom otoku i to: da se poboljša ishrana i da se smanji tortura nad logorašima. Ostaće zabeleženo da je upravo nakon mišljenja i insistiranja dr Kičića došlo do izmene uslova života zatvorenika i da je upravo tada započeo i proces gašenja i zatvaranja ovog kaznenog objekta, poznatog po surovosti.

Međutim, najveći značaj Prof.dr Kičić je tokom svoje velike profesionalne karijere dao nemerljiv naučni doprinos na iskorenjivanju endemske gušavosti u našoj zemlji. Dvanaest godina bavio se ispitivanjem endemske gušavosti i endemskog kretenizma i eksperimentalnim istraživanjima s jodiranom solju. kao hipo-tireogenim činiocem. To ga upravo i stavlja u posebno važne ljude za meštane Gornje Jošanice, jer praktično njegovom ličnom zaslugom ova masovna bolest u ovom selu je tokom 50-tih i 60-tih godina trajno iskorenjena.

Prof. dr Mioljub Kičić je bio član lekarskog konzilijuma koji je brinuo o zdravlju predsednika Josipa Broza Tita. Dobitnik je najviših državnih priznanja i odlikovanja u vreme Jugoslavije.

          Posle vrhunske karijere koju je sprovodio na Vojnomedicinskoj akademiji u Beogradu, brojnih stručnih i naučnih radova, napisanih udžbenika za strudente medicine, defektologije i psihologije, velikih uspeha u obrazovanju mladih kadrova, prof.dr Mioljub Kičić penzionisan je 1980.godine u činu generala tadašnje Jugoslovenske narodne armije.

          Meštani  Gornje Jošanice odlučili da od danas u njihovom selu preko ove spomen-ploče trajno čuvaju uspomenu na Mioljuba Kičića, a  inicijator za podizanje spomen-ploče je znameniti Jošaničina, gospodin Vladimir Vujičić.